DATOS DA OBRA

Obra:As señoritas de Avignon

Data:1907

Estilo:cubista

Autor: Pablo Ruíz Picasso

CONTESXTO HISTÓRICO

"As señoritas de Avignon" é un cadro de óleo sobre lenzo feito no 1907 polo pintor malagueño Pablo Picasso.Podemos diferenciar, como trazos característicos da época,os seguintes:

A sociedade española recobraba o pulso, se é que algunha vez perdeuno, despois do Desastre do 98. Por iso, o primeiro decenio do século XX resólvese en dúas ambientacións, que parecen contraditorias.

Dun lado, acentúase a crise do sistema da Restauración, da política da quenda entre os partidos conservador e liberal, sumidos ambos nunha crise de liderado tras a desaparición de Cánovas e Sagasta. A inestabilidade política dominante nesta época é unha dos seus resultantes; a falta de ideas e de proxectos para o futuro, a outra.

De xeito paralelo, xorde outra realidade: a sociedade española volveuse máis complexa e esixente, e entra en conflito cunha forma oligárquica de facer política.

Cando Picasso presentou a obra ós seus amigos era unha obra sen título. Non hai datos fidedignos e escritos sobre esta cuestión pero se cre que foi o seu amigo Apollinaire quen lle deu o título do bordel filosófico e despois André Salmon chamouno "Lles demoiselles d'Avinyó", unha rúa de Barcelona, na que había prostíbulos.

Salvo aqueles amigos, ninguén coñecía tal rúa e pronto empezou a confundirse o nome de Avinyó co nome da cidade francesa de Avignon. Cando por fin o cadro presentouse con título foi co de "Las señoritas de Avignon",e así chegou ata o tempo actual.

Todos aqueles amigos (un grupo moi reducido) a quen Picasso ensinou o cadro en privado coincidiron nos seus comentarios sobre o gran impacto que lles produciu. Houbo asombro e tamén burla. Picasso ensinouno e gardouno ata que en 1916 (nove anos máis tarde) foi exposto. Trascurridos outros oito anos, Picasso vendeuno por un prezo non moi elevado.

ANÁLISE DA OBRA

A resolución e culminación do labor de Picasso vese concentrada no extraordinario cadro As señoritas de Avignon, o que foi pintado maiormente na primavera de 1907 logo de meses de desenvolvemento e revisión.

Cada unha das 5 figuras na composición final é un obxecto de considerable estudo.Os corpos son similares en estilo ás cabezas das dúas primeiras señoritas da dereita, que á súa vez se diferencian das demais, polo cal sepáranse para lograr unha análise.Obviamente o pintor perdera interese en modelos escultóricos e os comúns naturais dos seus primeiros espidos. O espido posterior está debuxado case todo con liñas rectas que forman planos angulares.A metade dereita ou mellor dito dous quintos das señoritas de Avignon difiren en carácter do resto do cadro. Os cafés claros, rosados e colorees terra da esquerda están relacionados ás cores de 1906, chamado período Rosa.Pero á dereita, grises e logo azuis predominan con acentos de verde e naranjo, os planos son tamén máis mozos e rectos.

A diferenza radical entre o lado dereito e esquerdo da pintura recae nas cabezas das dúas figuras á dereita. A cabeza superior non é tan plana, pero ten fronte pequena cun nariz plano e ríxida, queixo puntiaguda, a boca pequena e ovalada e sen orellas, todas as características das mascaras africanas Negro do Congo francés. A cara de abaixo posúe tamén unha fronte pequena que dá pé a unha mascara totalmente plana onde os ollos, nariz, boca e orellas están descolocados. A man e brazo que sosteñen a cabeza de abaixo están máis violentamente distorsionados.

Como as súas formas, a cor e a súa degradación, as caras parecen inspiradas en xeral polas mascara do Congo e da costa (Ivory), máis que por outra cousa.

Tradicionalmente As señoritas de Avignon foron de todas as maneiras vistas como o resultado da influencia da escultura africana Negro, pero a Picasso ao principio negábao xa que afirmou que o que lle interesaba era a escultura Ibérica e que non coñecía nada da arte Negra durante a creación das señoritas de Avignon.

Pero logo Picasso aseguraría que as dúas figuras da dereita das señoritas de Avignon foron terminadas tempo logo de terminada o resto da composición.

De onde saque a inspiración Picasso, estas dúas cabezas de puro expresionismo, violencia e intensidade barbárica sobre pasa a máis vehemente invención dos fouvistas. E de todas as maneiras a estrañeza chocante da mascara de máis abaixo anticipa as caras surrealistas que Picasso pintaría vinte a trinta anos despois.

Logo, a pesar do interese cara a estas cabezas e a fama da vívida pintura das froitas no fondo, As señoritas de Avignon é máis importante como o conxunto que polos detalles.

As señoritas de Avignon foi chamada a primeira pintura cubista, pola ruptura da forma natural; cubismo nun estado rudimentario. As señoritas é un cadro de transición, un laboratorio, pero é tamén un formidable traballo dinámico e xamais superado pola arte Europea da época. Xunto co cadro Alegría de vivir de Matisse que é do mesmo ano, comeza un novo período da historia da arte moderna.

OPINIÓN PERSOAL

Como conclusión,na miña opinión esta é unha das obras maestras deste autor,tanto pola súa complexidade formal,como pola sua historia,etc.